بیماری های کلیوی مزمن هر ساله میلیون ها نفر را در سراسر جهان تحت تاثیر قرار می دهد. تحقیقات جدید پروتئینی را کشف کرده اند که ممکن است مسئول کاهش عملکرد کلیه و بیماری های مزمن مرتبط با آن باشد. ژن کلوتو “Klotho” که نامش از الهه یونانی مسئول حیات الهام گرفته شده است، نقش کلیدی در روند پیری دارد. این ژن بطور بالقوه بعنوان سرکوب کننده پیری شناخته می شود و در افزایش طول عمر نقش دارد.
دو نوع پروتئین کلوتو وجود دارد، متصل به غشا و محلول که در گردش خون جریان دارد. این ژن برخی فرآیندهای متابولیک بدن را از طریق مسیرهای غدد درون ریز تنظیم می کند.
براساس نتایج تعدادی از مطالعات رابطه معناداری بین متابولیسم مواد معدنی و چرخه پیری وجود دارد. بیماران دارای مشکل کلیوی، پروتئین کلوتو کمی دارند، چراکه این پروتئین در کلیه بیان می شود.
بیماری مزمن کلیه به شرایطی گفته می شود، کلیه قادر به فیلتر کردن خون نمی باشد. تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکتر دیوید درو (David Drew) از دانشکده پزشکیTuft رابطه بین پروتئین کلوتو و عملکرد پروتئین مورد بررسی قرار دادند. نتایج این تحقیقات در مجله انجمن امریکایی نفرولوژی منتشر شده است. محققان، ارتباط بین پروتئین محلول آلفا کلوتو و فعالیت کلیه را در ۲،۴۹۶ شرکت کننده با متوسط سنی ۷۵ سال را از نظر سلامتی و چرخه پیری و ترکیبات بدن مورد بررسی قرار دادند. در این آزمایش دانشمندان میزان فیلتراسیون گلومرولی، عوامل خطر بیماری های کلیوی و متابولیسم مواد معدنی را مورد بعنوان معیار در نطر گرفتند.
نتایج این مطالعه رابطه قوی بین ژن کلوتو محلول و کاهش عملکرد کلیه نشان داد. از میان ۲۴۹۶ شرکت کننده، ۱۶ درصد افراد تا ۳۰ درصد کاهش فعالیت کلیه دارد، درحالیکه در ۲۸ درصد بطور مطلق به اندازه ۳ میلی لیتر در دقیقه کاهش پیدا می کند. به طور کلی، سطح بالاتری ژن کلوتو محلول رابطه معکوس با خطر کاهش عملکرد کلیوی دارد. به طور خاص، برای هر سطح دو برابر بیشتر از ژن کلوتو محلول، ۲۰ درصد به احتمال کمتری عملکرد کلیه کاهش پیدا خواهد کرد. این نتایج پس از تنظیم همه متغیرها، از جمله جمعیت، عوامل خطر بیماری مزمن کلیه، و سوخت و ساز مواد معدنی بدون تغییر یکسان باقی ماند. بر اساس نتایج بدست آمده به نظر می رسد، که بیماری مزمن کلیه به علت کمبود پروتئین محلول کلوتو باشد. با این حال محققان بر این باورند که این آزمایش باید بر روی جمعیت های دیگر نیز صورت گیرد تا مکانیسم اصلی آن کشف شود.
منبع: سایت بنیاد امور بیماری های خاص
دیدگاهتان را بنویسید