بر اساس مطالعه ای که در انجمن نفرولوژی امریکا (JASN) منتشر شده است، ایجاد لخته های خونی در بیماران دیالیزی خطر ابتلا به مرگ زودرس را افزایش می دهد. بیماران مبتلا به نارسایی کلیه که تحت دیالیز هستند، در خطر مرگ زودرس به ویژه به علت مشکلات قلبی و عروقی هستند. خون آن ها می تواند ویژگی انعقادی متفاوتی داشته باشد، که خطر ابتلا به خونریزی و مشکلات ترومبوتیک مانند سکته مغزی را افزایش می دهد. یک تیم تحقیقاتی به سرپرستی دکترکاتارینا شوت Kathariba Schütt، و دکتر گئورگ اشلیپر Georg Schlieper، (دانشگاه فنی آخن در آلمان RWTH) اثر لخته های خونی در سلامت بیماران همودیالیزی مورد بررسی قرار دادند.
هنگامی که محققان خون ۱۷۱ بیمار همودیالیزی مزمن را مورد بررسی قرار دادند، دریافتند که این بیماران لخته های خونی پر چگال تری در مقایسه با افراد سالم و بدون مشکل کلیوی دارند. علاوه بر این، بیماران دارای چنین لخته هایی در بیشتر در خطر مرگ ناشی از علل قلبی و عروقی و همچنین افزایش خطر مرگ ناشی از عوامل دیگر می باشند. در نهایت، فیبرینوژن بیماران دیالیزی – یک پروتئین است که در طول تشکیل لخته خون تبدیل به فیبرین می شود – ویژگی های خاص و متفاوت تری نسبت به فیبرینوژن افراد سالم به نمایش می گذارند.
دکتر شوت در انتها می افزاید: در تحقیقات بعدی باید اثر درمان دیالیز و داروها در بهبود لخته های خونی در این بیماران مورد مطالعه و بررسی قرار گیرد.” این مقاله با عنوان ” ساختار لخته: فاکتور خطر در بیماران تحت همودیالیزها” در ژانویه سال ۲۰۱۶ منتشر شده است.
منبع: سایت بنیاد امور بیماری های خاص
دیدگاهتان را بنویسید