تحقیقاتی که به مدت پنج سال بر روی بیماران مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس انجام شده است، نشان داد که پیوند اتولوگوس سلول های بنیادی خون ساز می توان روش درمانی موفقی برای درمان این بیماری باشد. این مطالعه به سرپرستی دکتر پائولو مورارو (Paolo Muraro) از کالج سلطنتی لندن انجام شده و در مجله عصب شناسی JAMAبه چاپ رسیده است. تحقیق پیش رو ادامه مطالعه دیگری است که با روش مشابه درمان موفقیت آمیزی در بیماران دچار مالتیپل اسکلروزیس (PRMS) عود کننده- فروکش کننده را بدست آوردند. هرچند، دکتر مورارو و تیم اش معتقدند که آزمایشات بیشتری برای اطمینان حاصل کردن از معتبر و ایمن بودن از پیوند سلول های بنیادی خون ساز (AHSCT) نیاز است، چراکه برخی از بیماران پس از گذشت صد روز از درمان جانشان را از دست دادند. در این نوع پیوند سلول های بنیادی خود بیمار کشت داده شده و بیمار تحت درمانی شیمی درمانی شدید قرار می گیرد تا سلول های مریض از دست برود.
بعد از اینکه سلول های کشت داده شده به خون بیمار بازگردانده شده تا سلول های خونی جدید تولید شوند. به معنای ساده، AHSCT سیستم ایمنی را بازسازی می کند ولی مدت اثر آن مشخص نیست.
در این مطالعه، محققان اطلاعات ۲۵ مرکز درمان در ۱۳ کشور را مورد ارزیابی قرار دادند. ۲۸۱ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس (MS) شناسایی شد که بین سال های ۱۹۹۵-۲۰۰۶ تحت درمان AHSCT قرار گرفته بودند. از این بیماران، ۷۸ درصد دچار MS پیشرفته بودند. محققان با استفاده از مقیاس وضعیت ناتوانی گسترده (EDSS)، شانس زنده ماندن بدون پیشرفت بیماری را در ۵ سال بعد از درمان ام اس مورد ارزیابی قرار دادند.
عدد صفر در ارزیابی EDSS نشان دهنده ناتوانی، هفت نشان دهنده استفاده از صندلی چرخدار و ۱۰ نشان دهنده مرگ ناشی از MS می باشد. در آغاز مطالعه، نمره EDSS بیماران به طور متوسط ۶٫۵ بود.
به طور کلی، محققان دریافتند که ۴۶ درصد از بیماران در ۵ سال پس از درمان هیچ پیشرفت بیماری تجربه نکردند.
هفتاد و سه درصد بیماران مبتلا به RRMS که دچار حملات التهابی به دنبال دوره های بهبود می شوند، بهترین نتیجه را دریافت کردند و پنج سال پس از درمان هیچ علائمی ناشی از بدتر شدن بیماری را نشان ندادند.
علاوه بر این، بیماران دچار ام اس پیش رونده بهبودی اندکی را پس از AHSCT داشتند. نمره EDSS این دسته از بیماران پس از یک سال درمان ۰٫۱۴ بود، در حالیکه که بیماران مبتلا به RRMS تجربه ۰٫۷۶ افزایش در نمره EDSS داشتند.
بیماران جوان تر با مشکلات ایمنی کمتر قبل از AHSCT ، نمره EDSS پایین تر و نتایج بهتری با AHSCT نشان دادند. در حالی که نتایج بدست آمده از این روش درمانی بسیار امیدوار کننده است. محققان یاد آور می شوند که صد روز پس از درمان AHSCT، هشت نفر از بیماران جان خودشان را از دست دادند.
روش AHSCT شامل شیمی درمانی تهاجمی است، که به شدت می تواند سیستم ایمنی را ضعیف کند و احتمال ابتلا به عفونت را افزایش دهد. دکتر مورارو در این باره می گوید:
” این تحقیق بزرگترین مطالعه انجام شده در این زمینه است و ما نشان دادیم که می توان بیماری را برای پنج سال متوقف کرد و از بدتر شدن ان جلوگیری کرد. هرچند باید در نظر داشت که این درمان خطرات کوچک دارد و بیماری ام اس خیلی مرگ آور نیست و بیمار تنها به این علت زندگی اش را از دست نمی دهد. “
منبع: سایت بنیاد امور بیماری های خاص
دیدگاهتان را بنویسید