چرا دانستن گروه خونی برای هر فرد بسیار مهم است؟

چهار گروه عمده خونی وجود دارند: O, AB, B, A که از طریق نوع پروتئین شناخته می‌شوند و بر روی سطح گلبولهای قرمز خون حمل می‌شوند.

خون هر شخصی در یکی از این چهار گروه عمده قرار می‌گیرد، یعنی این که هر شخصی دارای گلبول‌های قرمز خونی تنها یکی از این گروه‌ها است:

گروه خونی A – گلبول‌های قرمز خون،‌ نشانگر A را بر روی سطح خود عمل می‌کنند.

گروه خونی B – گلبول‌های قرمز خون، حامل نشانگر B بر روی سطح خود هستند.

گروه خونی AB – گلبول‌های قرمز خون، حامل هر دو نشانگر A,B بر روی سطح خود هستند.

گروه خونی O – گلبولهای قرمز خون، حامل هیچ‌کدام از نشانگرهای A,B بر روی سطح خود نیستند.

گلبول‌های قرمز خون همچنین حاوی دیگر آنتی ژن‌های خونی هستند که به گروه‌های خونی فوق ارتباطی ندارد.

 آنتی‌ژن Rhesus یا Rh. یکی دیگر از این آنتی‌ژن‌ها یا نشانگرهاست. گلبول‌های قرمزی که حاوی آنتی‌ژن یا نشانگر Rh است به‌عنوان Rh مثبت شناخته می شود، همچنین، گلبول‌های قرمزی که فاقد نشانگر Rh باشند، به‌عنوان Rh منفی شناخته می‌شوند.

بیشتر از ۲۰ نوع دیگر از گروه‌های خونی کشف‌شده‌اند، اما موارد فوق‌الذکر، مهمترین و معمولاً شناخته شده‌ترین هستند.

در ادامه به چند دلیل عمده اشاره می شود که چرا هر شخص، باید از گروه خونی خود مطلع باشد:

 مهم‌ترین دلیل، جایی است که فردی نیاز دارد که از شخص دیگری خون بگیرد، یعنی وقتی‌که تزریق خون الزامی است.

در تزریق خون،‌ خون شخص اهداکننده «فردی که خون می‌دهد» و خون شخص گیرنده «کسی که خون می‌گیرد» باید دقیقاً متناسب با یکدیگر باشند به‌گونه‌ای که بدن شخص گیرنده، خون شخص اهداکننده را رد نمی‌کند.

 فرآیند تطبیق گروه خونی شخص اهداکننده و آنتی‌ژن (ار. هاش RH) وی با شخص گیرنده خون، معمولاً در آزمایشگاه بانک خون‌روی می‌دهد و از آن به عنوان آزمایش تطبیق یا سازگاری (کراس مچ) نام برده می‌شود. اگر گروه خونی و آنتی ژن Rh یکسان نباشد؛ بدن شخص گیرنده خون، خون اهدا شده را به عنوان بیگانه شناسایی کرده و درصدد از بین بردن آن برخواهد آمد.

تلاش بدن برای مبارزه با خون بیگانه؛ در صورتی که فوراً تشخیص داده نشود و معالجه نگردد؛ می‌تواند به بیماری شدید و حتی به مرگ منجر شود.

منبع: سایت بنیاد امور بیماری های خاص