داروهایی که در مالتیپل اسکلروزیس عود کننده- فروکش کننده ( نوعی از بیماری مالتیپل اسکلروزیس است که ۸۵ درصد افراد مبتلا به این بیماری را شامل می شود) استفاه می شود، می تواند برخی از صدمات ناشی از بیماری را جبران کند. این کشف می تواند روش های درمانی جدیدی برای افراد مبتلا به بیماری های عصبی ارائه دهد.

طبق آمار تخمین زده می شود بیماری مالتیپل اسکلروزیس (MS) ۲/۳ میلیون فرد را در جهان درگیر کرده باشد. اکثر افراد مبتلا به ام اس در ابتدا با نشانه های ام اس عود کننده- فروکش کننده (RRMS) تشخیص داده می شوند، که بصورت دوره های موقت بنام عود کننده، عود ناگهانی و تشدید علائم شناخته می شوند.

بر اساس مطالعه جدیدی که در مجله نورولوژی به چاپ رسیده است، داروی آلمتوزوماب (Alemtuzumab) که برای درمان RRMS استفاده می شود، می تواند برخی از صدمات ناشی از این بیماری را جبران کند.

داروی آلمتوزوماب، داروی تغییر دهنده بیماری (DMD) می باشد، DMD مجموعه ای از درمان ها ، برای افراد مبتلا به RRMS هستند که که مراحل عود بیماری و همچنین تشدید آن را کم می کند.

آلمتوزوماب، نوع خاصی از سلول ها ایمنی (T و B ) را از بین می برد. سلول های T و B مسئول حمله به ویروس ها و باکتری های درون بدن هستند. هرچند این سلول ها در بیماری ام اس، به غلاف میلین اطراف نورن ها در مغز و ستوت فقرات حمله می کنند. داروی آلمتوزوماب از ورود سلول های T و B به مغز و ستون فقرات جلوگیری کرد و اجازه نمی دهد که به نورن ها آسیب وارد کنند.

بسیاری از روش ها درمانی DMD در مقایسه یا روش های دیگر دارای خطر بالایی است. داروی آلمتوزوماب عوارض جانبی خطرناک و زیادی دارد. با توجه به این نکته، این دارو معمولا در افرادی که به درمان های رایج پاسخ نمی دهند، مصرف می شود. هر چند در این مطالعه مصرف دارو در اوایل درمان، شروع شده است.

دکتر گوین جیووانونی (Gavin Giovannoni) از دانشگاه (Queen Mary University) لندن، در این باره می گوید: ” درحالیکه بسیاری از داروهای ام اس روند ناتوانی را کند می کند، اطلاعات کمی در مورد درمان های موجود برای بهبود عملکرد دربیمارانی دچار ام اس وجود دارد.”

محققان، بیماران دچار RRMS که به داروهای ام اس بخوبی پاسخ نمی دهند را به دو گروه تقسیم کرده و مورد آزمایش قرار می دهند. گروه اول شامل ۴۲۶ فرد تحت درمان با دارو آلمتوزوماب بودند، درحالیکه گروه دوم ۲۰۲ بیمار مصرف کننده دارو اینترفرون بتا- ۱ (interferon beta-1a) بودند. بتا اینترفرون ها منجر به جلوگیری و کاهش التهاب نورون ها آسیب دیده در افراد مبتلا به ام اس می شوند.

میزان ناتوانی شرکت کنندگان در اغاز مطالعه و سپس هر ۳ ماه یکبار به مدت ۲ سال مورد بررسی قرار گرفت.

داروهای خانواده آلمتوزوماب بطور چشمگیری مهارت های فکری و حرکتی را بهبود می بخشند

در انتها این تحقیق، محققان دریافتند نزدیک به ۲۸ درصد شرکت کنندگان که آلمتوزوماب مصرف می کردند، در مقایسه با ۱۵ درصدی که اینترفرون مصرف کرده اند ، حداقل به اندازه یک درجه در مقیاس ۱ تا ۱۰ از لحاظ ذهنی و همچنین دوبرابر بیشتر از لحاظ توانایی حرکتی و تعادل پیشرفت داشته اند.

دکتر بیبیانا بیلکوا (Bibiana Bielekova) از انستیتو ملی اختلالات اعصاب و سکته مغزی در بتسدا (Bethesda) در این باره می گوید: ” نتایج بدست آمده بسیار جالب است، اما اینکه چگونه داروی آلمتوزوماب غلاف میلین را ترمیم کرده، سیناپس های جدیدی برای اعصاب ایجاد می کند و منجر به کاهش التهاب و یا مکانیسم های دیگر آن هنوز مشخص نشده است. بنابراین تحقیقات طولانی تر و گسترده تری نیاز می باشد، چراکه این دارو عوارض جانبی خطراناکی مانند برخی مشکلات سیستم ایمنی و همچنین واکنش های انفوزیون نیز دارد.”
منبع: سایت بنیاد امور بیماری های خاص